Szczęście i popularność.

Popularny człowiek otoczony przez miernotyrys. grafika wygenerowana dzięki inspiracjom Gustava Dore.

W przeciwieństwie do szczęścia, popularność nie przemija. Należy je więc wykorzystać do wypracowania sławy, która po nas zostanie.

Użyjemy jej do walki z zapomnieniem a w trakcie, szcześciem niwelować będziemy zazdrość. O szczęście trzeba prosić a czasami mu też pomagać. Sławę natomiast pieczołowicie zdobywa się na różne sposoby.

To chęć bycia poważanym rodzi wierność ideałom. Sława jest, była i będzie przydomkiem wielkich. Zawsze idzie w parze ze skrajnościami: z geniuszami czy z potworami, z odrazą czy z uwielbieniem.

Oryginał

Fortuna y Fama. Lo que tiene de inconstante la una, tiene de firme la otra. La primera para vivir, la segunda para después; aquélla contra la invidia, ésta contra el olvido. La fortuna se desea y tal vez se ayuda, la fama se diligencia; deseo de reputación nace de la virtud. Fue, y es hermana de Gigantes la Fama; anda siempre por estremos, o monstros, o prodigios, de abominación, de aplauso.

źródło

Po niemiecku

Niemieckie tłumaczenie Graciana Baltasara

tł. Artur Schopenhauer 1832 r.

Po francusku

Francuskie tłumaczenie Graciana Baltasara

tł. Abraham Nicolas Amelot de la Houssaye 1702 r.

Komentarz

Jak pisał Leonardo da Vinci w swoich notatkach:

Sława sama wznosi się do Niebios, ponieważ rzeczy pełne cnót są po stronie Boga.

O ile Gracjan zaznacza, że ze sławą może wiązać się negatywna wielkość o tyle lwia część tego motto poświęcona jest na naukę o tym jak ją zdobyć we właściwy (prawy) sposób. Użycie własnego szczęścia i wytrwałość - to coś co może zrobić każdy z nas. Sława wiąże się tutaj z rozgłosem i reputacją na które każdy z nas może zapracować w swoim otoczeniu.