Brewiarz Dyplomatyczny Baltazara Gracjana

Zawsze czegoś pragnij

Ewa pragnie jabłka.rys. grafika wygenerowana dzięki inspiracjom Gustava Dore.

Motto

Zawsze czegoś pragnij, aby nie być pogodnie nieszczęśliwym. Tak jak ciało oddycha, tak dusza pragnie. Jeśli wszystko dałoby się posiadać, to wzbudziłoby niechęć.

Nawet w zrozumieniu zawsze jest miejsce na poszerzenie wiedzy - ciekawość musi się czymś pożywić.

Nasycenie szczęśliwością może być śmiertelne - lepiej żywić w duszy nadzieję, która nasyca życiem. Dlatego tak ważne jest ciągłe oddalanie uczucia spełnienia, bo jeśli nie ma czego pragnąć to pozostaje nam tylko niepewność.

Gdzie kończy się pragnienie, zaczyna się strach.

Komentarz

Zacznijmy od cytatu o Kukanii czyli o krainie nieskończonej obfitości:

„Oszczędzanie czasu jest niezależne od oszczędzania dóbr i usług ekonomicznych. Nawet w Kukanii, legendarnej krainie dobrobytu człowiek musiałby oszczędzać czas.˝ Ludwig von Mises - Ludzkie Działanie

Na tym świecie każda przyjemność z posiadania czy odczuwania się skończy, ponieważ nasz czas jest skończony. Wg. Gracjana nie możemy jednak pozwolić na zanik pragnienia, ponieważ prowadzi to do nieszczęścią.

Człowiek, którego pragnienie zaczyna gasnąć, odchodzi jeszcze za życia. Duch ulatuje, bezsens i niepewność zaczyna wkradać się bocznymi drzwiami. Ryzyko depresji rośnie. Bezsilność i brak działania panoszy się po codzienności. Czy należy jednak z tego powodu pragnąć byle czego?

Skąd mamy wiedzieć czego pragnąć? Nasze przysłowie Co z oczu to z serca podpowiada, że pragniemy zazwyczaj tego co w zasięgu wzroku. Francuski polimata René Girard, stworzył teorię pożądania, która podpowiada nam, że to czego pragniemy jest zazwyczaj pożyczone. Jest czyimś pragnieniem.

Człowiek nigdy nie odczuwa braku tego, o co nigdy nie przyszło mu do głowy prosić. - Arthur Schopenhauer

Odczuwając czyjeś pragnienia lub pragnąc rzeczy materialnych, możemy zapędzić się w poszukiwaniu czegoś co nigdy się nie kończy i jednocześnie nie daje nam upragnionej satysfakcji:

Każde zaspokojenie, jakie osiąga, zasiewa nasiona jakiegoś nowego pragnienia, tak że życzeniom nie ma końca. - Arthur Schopenhauer

Istnieją jeszcze dziwy, których nie widać. Do nich też możemy dążyć - do chęci odczuwania tego, czego nie widać. Gracjan mówi o myślach i ciekawości świata ale są jeszcze uczucia, nastawienie do życia czy pragnienie metafizyczne.

Na szczęście to ostatnie jest dostępne dla każdego. Niezależnie od miejsca czy etapu w życiu. Zawsze i wszędzie ma możliwość dać człowiekowi ożywiającą nadzieję.

Oryginał:

Tener que desear, para no ser felizmente desdichado. Respira el cuerpo y anhela el espíritu. Si todo fuere possessión, todo será desengaño y descontento. Aun en el entendimiento siempre ha de quedar qué saber, en que se zebe la curiosidad. La esperança alienta: los hartazgos de felicidad son mortales. En el premiar es destreza nunca satisfazer. Si nada ai que desear, todo es de temer: dicha desdichada; donde acaba el deseo, comiença el temor.

Inne wersje

Możesz też sprawdzić motto w wersji (w kolejności czasu wydania):